Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Πώς πήγαμε σ΄ναμερική.

Πώς πήγαμε σ΄ναμερική.


"Απ΄τόν πατέρα μού πού τ'ακουσε απ΄τσ΄παλοί".


-Ταξιδεύαμε μένα σπανιόλικο τρικάταρτο φορτωμένο κρασιά για Αμερική. Ήταν και πασαντζέρικο.
-Στη μέση τού ωκεανού φουρτούνα, κακό, κυκλώνας.
-Το πλήρωμα εγκατέλειπε το πλοίο. Θα βούλιαζε. Μεγάλες αβαρίες.
-Η βάρκα δε χώραγε τούς επιβάτες. Εγώ τι να κάμω;
-Αδειάζω ένα βαρέλι απ΄ το κρασί, το ξεφουντώνω (τη δ’λειά τη ξέραμε όλοι στο νησί) μπήκα μέσα και το ξαναφούντωσα.
-Βούλιαξε το καράβι, με πήραν τα κύματα, τα ρέματα, αέρας μέ έβγαλαν στη Φλώριδα.
-Κτάζω άπ'τ'ν όκνα ,ένα κοπάδι βόδια βόσκαγαν δίπλα στην άμμο.
-Περίμενα να περάσει ένας μεγάλος ταύρος, πιάνω τ'ν ουράτ' τ'ν τλύγω διό φορές στο χέρι μ' και τραβώ το χέρι μ' μέσα.
-Το ζω ενοχλήθηκε, πόνεσε, άρχισε να τρέχει.
-Μπροστά ό ταύρος πίσω το βαρέλι.
-Έτρεχε, έτρεχε, πόσο; Θα σε γελάσω!!!
-Φθάνει στη Νέα Υόρκη.
-Από 'δω χτύπαγε το βαρέλι άπ' εκεί χτύπαγε έσπασε και βγήκα στην πέμπτη λεωφόρο!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου