Ένας μεγάλος κοντοχωριανός (Σκιαθίτης ποιητής)
Σαν το τίποτα
Όλα να τ'άφηνες που σε κρατούν
δέσμιο στις πόλεις
σου αρκεί μια στέππα ως πέλαγος
μια πάμπα απέραντη σβησμένη
στων οριζόντων το αχανές
μια καλύβα στη μέση πρωτόγονη
στην πιο παρθένα γη της γης
μοναχικός, χωρίς σκοπό,
τις μέρες να ζεις κυανές
γεμάτες αέρα και χρώμα.
Νάναι η ζωή σου ηλιοτρόπιο
την τροχιάν ακολουθώντας.
Και νάναι τόσο λεπτός,
τόσο ανεπαίσθητος ο εαυτός σου.
Ζήσης Οικονόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου