Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΤΑ ΔΑΣΗ ΧΑΛΕΠΙΟΥ ΠΕΥΚΗΣ ΣΤΗ ΣΚΟΠΕΛΟ




Τα φυτά προστάτεψαν το υπόγειο ριζικό σύστημα τους και μετά από 100 μέρες είναι έτσι.



















Οι πρώτες λαδανιές φύτρωσαν

Τα όρθια πεύκα θα σαπίσουν, θα πέσουν και σε τρία χρόνια θα έχουν γίνει κοπριά















Ξεκινά η πρώτη βλάστηση 100 μέρες μετά.
























Σε 15-20 χρόνια θα είναι πανέμορφα.


















Ενήλικο δάσος χαλεπίου πεύκης.

ΤΑ ΔΑΣΗ ΧΑΛΕΠΙΟΥ ΠΕΥΚΗΣ ΣΤΗ ΣΚΟΠΕΛΟ
Φυτά, χαρακτηριστικά, και ανθεκτικότητα των φυτών στην πυρκαγιά.
Μέσα στα μεγάλα δάση χαλεπίου πεύκης, υπάρχει πληθώρα δέντρων και θάμνων που συνυπάρχουν και σχηματίζουν μια κοινωνία πλουραλιστική και αλληλοσυμπληρούμενη. Πολλά πουλιά και ζώα, όπως και έντομα εκεί στηρίζονται και βρίσκουν όλο το χρόνο τροφή.
Δηλαδή το δάσος για να είναι φιλόξενο και κατοικήσιμο από πολλά ζώα, πουλιά και έντομα, πρέπει να αφεθεί να αναπτήσεται όπως έχει.
Άσε που κάποια μέρη μόνο για κάποια φυτά κάνουν. Αυτά θα το πρασινίσουν, θα το προφυλάξουν από τη διάβρωση και θα βελτιώσουν το χώμα με χούμο (από τα πεσμένα σάπια τους φύλα).
Θα προσπαθήσω να κάνω ένα κατάλογο με κάποια φυτά.
Κουμαριά Έχει πολλών ειδών. Ανθίζουν από τον Οκτώβρη και τελειώνει η ανθοφορία τέλη Απριλίου σε κάποια είδη.
Ταυτόχρονα προσφέρουν άφθονη εκλεκτή τροφή όλους αυτούς τους μήνες σε έντομα πουλιά και σε ζώα. Είναι χάρμα οφθαλμών να τις βλέπεις φορτωμένες κούμαρα και λουλούδια ταυτόχρονα.
Έχει σπουδαίο υπόγειο ριζικό σύστημα που μετά τη φωτιά πετά βλαστό και στο χρόνο επάνω αν προστατευτεί από βόσκηση περνά το ένα μέτρο.
Προστατεύει τα εδάφη από διάβρωση. Το ίδιο κάνουν και:
Ρείκι λευκό
Πυξός
Πουρνάρι
Σχίνος
Θλύκι
Βέντζα
Αργιός
Τσιτσίραφος-φυστικιά
Μυρτιά
Σπάρτο
Αντρικοκιά
Κάποια άλλα φυτά φυτρώνουν τη χρονιά της φωτιάς (λαδανιά).
Δεν ξέρω πως προστατεύουν τα σπόρια τους αλλά αυτά φυτρώνουν πρώτα. Αυτό το φυτό είναι προστατευτικό για τα μικρά πευκάκια και βελτιώνει πολύ το έδαφος.
Την Τρίτη χρονιά θα φυτρώσουν κόκκινη ρείκη ,σμύρνιά και άλλα.
Και δεν υπολογίζουμε τα αναρριχώμενα (λιάνες, κισσοί, αρκουδόβατα κ.α.).
Και ποιος ξέρει πόσα είδη μανιταριών.
Όλα αυτά και άλλα πολλά που δεν αναφέρθηκαν είναι το τυπικό Ελληνικό δάσος χαλεπίου πεύκης
Το παρόν δεν είναι περισπούδαστη πραγματεία, καθότι σπουδασμένος δεν τυγχάνω. Σκέψεις και πείρα ζωής είναι.
Με αφορμή ένα κομμάτι γύρω στά 1500 στρ, δάσους που κάηκε το χειμώνα στη Σκόπελο και που “κατα πως άκουσα” δόθηκαν μερικά εκατ. Ευρώπουλα για αναδάσωση.
Αναδάσωση πού το μόνο όφελος θα το έχουν οι εργολάβοι-υπεύθυνοι.
Το δάσος ζημιά και μόνο θα έχει.
Αν θέλουν πραγματικά το καλό του δάσους ασ το περιφράξουν.
Άμα προστατευτεί από τη βόσκηση, θα βρει τρόπο να αναγεννηθεί.
Ωραιότερο και πολύ σύντομα.
Και έχουμε πολλά παραδείγματα.
Όπως το δάσος του Πανόρμου.
Αντίθετα αν μπούνε μέσα συνεργεία να κόψουν,να πατήσουν, με μηχανήματα ¨η χωρίς, η ζημιά θα είναι πολύ μεγάλη.
Εκατομμύρια μικρά πεύκα έχουν ήδη φυτρώσει.
Θα τα πατήσουν, θα τα κατσιάσουν.
Οι βλαστοί από τα καμένα φυτά με υπόγειο ριζικό σύστημα , είναι ήδη ανεπτυγμένοι.
Ο τόπος γέμισε με μικρές λαδανιές.
Πρέπει να ξέρουμε πως το δάσος Χαλεπίου πεύκης έχει δικούς του μηχανισμούς άμυνας στις φωτιές.
Που όσο και να φαίνεται περίεργο το κάνει από
τά πολύ ανθεκτικό στο πέρασμα τού χρόνου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου