Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Πριν καιρό έβαλα αγγελία ότι πουλώ τα μελίσσια. Με...

Πριν καιρό έβαλα αγγελία ότι πουλώ τα μελίσσια.
Με...

Πριν καιρό έβαλα αγγελία ότι πουλώ τα μελίσσια.
Με ζόρισε η υγεία μου΄΄ κάποιες εγχειρήσεις γλαυκώματος΄΄
κίνδυνος αποκόλυσης και τέρμα μεταφορές, φορτώσεις
ταξίδια. Τα πουλάς; Πως τα πουλάς; Μια ζωή έζησες
μ’ αυτά. Έφαγες ψωμί ,έχτισες σπίτι, μεγάλωσες παιδιά,
και όχι σα κάτι αφεντικά που σου βγάζουν τη πίστη.
Αυτές μόνο να τις αγαπάς θέλουν. Με πήραν πολλοί τηλέφωνο.
Ο ένας μου μύριζε ο άλλος μου βρόμαγε. Δε βλέπω
τελικά να τα δίνω. Που να βρεις αγοραστή να σ’ αρέσει.
Και αυτός να φάει ψωμί και αυτές να πέσουν σε μελισσά
να τις αγαπά. Και λέω μελισσά και όχι αφεντικό. Γιατί
ο μελισσάς είναι λίγο πατέρας, λίγο αδελφός, λίγο φίλος,
και πολύ εραστής στα μελίσσια του .Και συνάδελφοι
και συνερωτευμένοι με τα μελίσσια ανά τον κόσμο,πολύ απαιτητική ερωμένη η μέλισσα. Σε θέλει μόνο για τον
εαυτό της. Και με πόνο πολύ εκφράζει τον ερωτά της

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου