Ο Λύκος και εμείς

by μελονικος

Ο λύκος και εμείς
Λύκοι δεν υπάρχουν.
Μα και να υπήρχαν είναι τόσοι λίγοι που οι ζημιές τους είναι ασήμαντες
Το φόβο του λύκου τον διαδίδουν στα γιδοπρόβατα οι τσοπανοί.
Το κάνουν για να κρατάνε τα ζώα πειθαρχημένα και κάτω από την απόλυτη εξουσία τους
----Μη βγαίνεται έξω από το μαντρί, παραμονεύει ο λύκος.
Είναι κακός και τρώει μέχρι εκατό τη φορά.
Χτίζουν ψηλούς φράχτες για να μη βγαίνουν τα αρνιά έξω, έχουν σκυλιά τάχατες για τους λύκους μα στην ουσία για να προστατέψουν το βοιός τους από την αναρχία και τυχόν εξέγερση.
Δε μοιάζουν σε τίποτα με εμάς τους ανθρώπους που έχουμε σύνορα, στρατό αστυνομία , αλλά μόνο για το δικό μας καλό.
Αρμέγουν λοιπόν οι τσοπάνηδες,πουλάνε το γαλα, το τυρί το κρέας κονομιώνται και δόστου να σφάζουν, να τρώνε τα κοψίδια κατευχαριστημένοι που η ζωή τους τα μοίρασε σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Ρίχνουν και κανένα κόκαλο στα σκυλιά που κουλουριασμένα στα πόδια τους τους κοιτάνε στα μάτια , κουνώντας την ουρά όλο ευγνωμοσύνη.
Μα δε θυμώνω με τους τσοπάνηδες.
Καλά κάνουν. Το συμφέρον τους κοιτάνε.
Ούτε με τα σκυλιά που ενώ είναι ζώα, καταπιέζουν άλλα ζώα.
Μπορεί και να σκέπτονται ΄ότι κάλιο σκυλί παρά προβατο.
Γίνομαι έξαλλος που τα γιδοπρόβατα τα έρμα δε νοιώθουν την κοροϊδία να ξεσηκωθούν.
Να σταματήσουν να επιτρέπουν τους τσοπάνηδες να τα αρμέγουν, να τα κουρεύουν να τους πουλάνε στα σφαγεία τα παιδιά τους και στο τέλος και τα ίδια.
Όταν ήμουν μικρός και πήγαινα σχολειό, μας μάθαιναν στο μάθημα της ζωολογίας πως το πρόβατο και το γίδι μας δίνουν το γάλα τους , το τυρί το μαλλί το κρέας και το δέρμα τους.
Από τότε αναρωτιόμουν πως γίνεται να σου δώσει κάποιος το κρέας του και το δέρμα του??
Γάλα και μαλλί εντάξει! Το καταλάβαινα.!! Αλλά το δέρμα και το κρέας τους??
Νομίζω πως είναι χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας αυτό.
Τα λέμε και τα πιστεύουμε πως
Ο μεγα Αλέξανδρος δεν ήταν κατακτητής παρά εκπολιτιστής.
Οι κονκισταδόρες μεταφέραν τον υπέροχο δυτικό πολιτισμό στην Αμερικανική ήπειρο
Και βέβαια την “υπέροχη” χριστιανική θρησκεία.
Το ότι πέθαναν η πλειοψηφία των ιθαγενών , λεηλατήθηκαν οι θησαυροί τους και διαλύθηκαν οργανομένες κοινωνίες με εξαιρετικά επιτεύγματα στη διαχείριση και καλλιέργεια της γης το θεωρούμε συνεισφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Ένα πολιτισμό που με τη λύσσα για παραγωγή πλούτου (που τον καρπώνονται λίγοι βέβαια),
έχει φθάσει τον πλανήτη μας σε απόγνωση.
Ένα πλανήτη παράδεισο για λίγους και κόλαση για τούς πολλούς.
Που θα μπορούσε να είναι παράδεισος για όλους.