Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Σκόπελος Χαδούλα.

Πίσω από τη Παναϊτσα του κάστρου της Σκοπέλου, έξω από το λιμάνι, είναι ένας ψηλός βράχος που τον λένε Χαδούλα. Χαδούλα στη ντοπιολαλιά θα πεί μοναχούλα, χαϊδεμένη. Στέκει και αγναντεύει το πέλαγος.
Ρώτησα τους παππούδες γιατί έχει αυτό το όνομα και μου είπαν τη πιο κάτω ιστορία.

ΧΑΔΟΥΛΑ

Μοναχοκόρη «χαδούλα» από μεγάλη οικογένεια της Σκοπέλου.
Σε εποχή που οι κάστες δεν πλέκονταν μεταξύ τους. Πήγε και τα’μλεξε με το παρακατιανό. Αρχοντοπούλα αυτή με το ψαρά. Χαθήκαν τόσα αρχοντόπουλα της σειράς της;.
--Κάλιο να σε νεκροφιλήσω, της είπε η μάνα της,
--Νύφη γι’αυτόν δε σε στολίζω.
--Σιγά μη φτιάξαμε τα μεταξωτά παπλώματα για τα μούτρα του ψαρά.
Έστειλε να φοβερίσουν το νέο.. Όχι θα τον άφηνε!
Κιοτής αυτός φοβήθηκε. Είχε και μάνα , και αδελφές ανύπαντρες.
Τόσοι περίμεναν απ’αυτόν.
Εκείνη αρχοντοπούλα ήταν. Τι θα πάθαινε;;
Ενώ οι δικοί του….
Μάταια το κορίτσι πέρναγε κολυμπώντας στο βράχο και τον περίμενε τη νύχτα να έρθει με τη ψαρόβαρκα απ’ τη πίσω μεριά, όπως παλιά.
Πόσες βραδιές δε τον περίμενε. Ανέβαινε και στη κορυφή να βλέπει καλύτερα.
Η απελπισία την έκανε να δώσει βουτιά και να τσακιστεί στα βράχια..
Από τότε το βράχο τον λένε Χαδούλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου