Επειδή ζω σε ένα νησί που το 70% σκεπάζεται από δάσος που ο πεύκος είναι το βασικότερο φυτό, θα προσπαθήσω να πω κάποια πράγματα που παρατήρησα, ¨η μου τα είπαν οι παλιοί. Γι’αυτό δε θα πω επιστημονικά πράγματα.
Ο πεύκος έχει ένα εκπληκτικό μηχανισμό άμυνας στις φωτιές. Λένε πως οι καρποί του «κούνοι» μένουν στο δέντρο και είναι έτσι φτιαγμένοι να προστατεύουν τα κουκουνάρια από τη φωτιά. Τη Τρίτη μέρα από τη φωτιά ανοίγουν και σκορπάν το περιεχόμενο τους στο έδαφος. Ανάλογα με το ύψος του δέντρου και το αεράκι που φυσά τα πάει μακριά.
Με τη πρώτη βροχή φυτρώνουν και σε 12-15 χρόνια είναι ένα όμορφο δάσος.
Μαζί με τον πεύκο συμβιώνουν και πολλά σπουδαία φυτά. Μερικά απ’ αυτά πολλά μελισσοκομικά.(Σχίνα, Ρείκι λευκό, Ρείκι κόκκινο, Πυξάρια ,Κουμαριές κάθε λογιών
Αργοί, Πουρνάρια, Αρκουδόβατο, Σμυρνιές κ.λ.π..
Είναι εκπληκτικό που σου δίνουν την εντύπωση πως συνεργάζονται.
Οι παλιοί βλέπανε τα δέντρα και με τη ζωηράδα των φυτών και τη σύνθεση , ξέρανε περίπου τη σύνθεση του εδάφους. Αργιός, σπάρτο, σουσούρα θέλουν διαφορετικά εδάφη. Η Σουσούρα και η Σμυρνιά θέλουν φτωχά αλκαλικά ο αργιός πλούσια ξινά..
Εκεί που φυτρώνει η σουσούρα , δυσκολεύονται άλλα φυτά να φυτρώσουν.
Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι υπάρχει ολόκληρη κοινωνία μέσα στο πευκόδασος.
Αν πέσει πεύκος σε λίγο καιρό διαλύεται και γίνεται κοπριά..
Μερικούς κατοίκους του δάσους τους βλέπουμε ,φυτά, ζώα, έντομα, μανιτάρια, άλλα τα υποψιαζόμαστε.
Όλα αυτά τα γράφω από τη χαρά μου επειδή ο πεύκος όπως τον περίμενα ξεκίνησε να δουλεύει. Παρατήρησα τα πρώτα σημάδια πριν 4 μέρες και κάθε μέρα όλο και καλύτερα. Και δεν ξέρω αν έχει σημασία αλλά δεν ξεκίνησε από τη κορυφή «680 μετρα» όπως περίμενα, αλλά ένα δακτυλίδι περιμετρικά στο βουνό στα 450-500 μετρα.
Ο πεύκος έχει ένα εκπληκτικό μηχανισμό άμυνας στις φωτιές. Λένε πως οι καρποί του «κούνοι» μένουν στο δέντρο και είναι έτσι φτιαγμένοι να προστατεύουν τα κουκουνάρια από τη φωτιά. Τη Τρίτη μέρα από τη φωτιά ανοίγουν και σκορπάν το περιεχόμενο τους στο έδαφος. Ανάλογα με το ύψος του δέντρου και το αεράκι που φυσά τα πάει μακριά.
Με τη πρώτη βροχή φυτρώνουν και σε 12-15 χρόνια είναι ένα όμορφο δάσος.
Μαζί με τον πεύκο συμβιώνουν και πολλά σπουδαία φυτά. Μερικά απ’ αυτά πολλά μελισσοκομικά.(Σχίνα, Ρείκι λευκό, Ρείκι κόκκινο, Πυξάρια ,Κουμαριές κάθε λογιών
Αργοί, Πουρνάρια, Αρκουδόβατο, Σμυρνιές κ.λ.π..
Είναι εκπληκτικό που σου δίνουν την εντύπωση πως συνεργάζονται.
Οι παλιοί βλέπανε τα δέντρα και με τη ζωηράδα των φυτών και τη σύνθεση , ξέρανε περίπου τη σύνθεση του εδάφους. Αργιός, σπάρτο, σουσούρα θέλουν διαφορετικά εδάφη. Η Σουσούρα και η Σμυρνιά θέλουν φτωχά αλκαλικά ο αργιός πλούσια ξινά..
Εκεί που φυτρώνει η σουσούρα , δυσκολεύονται άλλα φυτά να φυτρώσουν.
Πρέπει επίσης να ξέρουμε ότι υπάρχει ολόκληρη κοινωνία μέσα στο πευκόδασος.
Αν πέσει πεύκος σε λίγο καιρό διαλύεται και γίνεται κοπριά..
Μερικούς κατοίκους του δάσους τους βλέπουμε ,φυτά, ζώα, έντομα, μανιτάρια, άλλα τα υποψιαζόμαστε.
Όλα αυτά τα γράφω από τη χαρά μου επειδή ο πεύκος όπως τον περίμενα ξεκίνησε να δουλεύει. Παρατήρησα τα πρώτα σημάδια πριν 4 μέρες και κάθε μέρα όλο και καλύτερα. Και δεν ξέρω αν έχει σημασία αλλά δεν ξεκίνησε από τη κορυφή «680 μετρα» όπως περίμενα, αλλά ένα δακτυλίδι περιμετρικά στο βουνό στα 450-500 μετρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου