Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Ισπανία και τέλος.


Σήμερα που ήρθαμε στη βάση μας, μετά από πολλές μέρες στην Μαδρίτη, μπορούμε να κάνουμε έναν απολογισμό. Να δούμε τι είχε να μας διδάξει σε μας τους Έλληνες
η Ισπανία και τι θα μπορούσε να μάθει από μας..

Μεγάλα ανάκτορα γεμάτα έργα τέχνης, όμως μεγάλη αυτοκρατορία ήταν και λεηλάτησε το μισό κόσμο. Δεν μου έκανε εντύπωση λοιπόν το «Πράδο»,το «Τυσέν»
το «ρέϊνα Σοφία», το υπέροχο αμερικανικό μουσείο «μπορεί κανίβαλος κανείς να μας μιλήσει τάχα, για όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα» με τα αριστουργήματα των Ίνκας, Αζτέκων, Μάγιας. Ούτε οι εκπληκτικές μεσαιωνικές πόλεις που διατηρούνται θαυμάσια. Τολέδο, Σαλαμάνκα.

Μου κάνανε εντύπωση τα πολλά πάρκα , και η εξαιρετική φροντίδα τους.
Τα ξερά κλαδιά και τα φύλα, μαζεύονται και γίνονται κομπόστ «κοπριά».














Όμως παρά τον πλούτο τους, την βιομηχανία τους και τα παλάτια τους, η βρωμιά τους είναι παροιμιώδεις. Στους δρόμους και τα μαγαζιά ρίχνουν κάτω τα σκουπίδια τους, κατουρούν στις στοές του μετρό και παρ όλο που καθαρίζουν και πλένουν όλη μέρα, είναι ακαθάριστα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου