Μυρτιά
Όποιος περάσει από μυρτιά
και δεν κόψει κλωνάρι,
να μη χαρεί τα νιάτα του
ας είν’ και παλικάρι.
Δημοτικό δύστιχο.
Μυρτιά για το ανθοδοχείο.
Πολύ αρωματική και κρατά πολύ.
Οι καρποί της τα μύρτα τροφή του Κερομύτη
, της Κεριαρίνας και του Κομπορέλου.
Νοστιμίζουν πολύ το δωδεκαήμερο.
Άμα τα κατουρίσουν οι καλικάντζαροι.
Κομπορέλος ¨η Κοκκινολαίμης. Ήταν λέει ερωτευμένος με την Κεριαρίνα Και της τα έριχνε κανονικά.
«Κεριαρίνα πάρεμ’ άντρα!!
Δεν σε θέλω Κομπορέλο!!
Τα λιανά σου, τα μακριά σου
και τα τσακνοποδαρά σου.
Τι λες μωρή φαντασμένη,
Εγώ πατώ στη γης και τρέμει,
Και τα μάρμαρα λυγούν.»
Αρέσκεται να πατά σε λεπτά ξύλα και
τρυφερούς λεπτούς βλαστούς και να
χορεύει πιστεύοντας ότι είναι η γης που τρέμει
και μάρμαρα αυτά που λυγάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου