Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Παραμύθι για το αλατάκι.

Οι παλιοί άνθρωποι δεν είχαν σπουδάσει παιδαγωγική. Ότι ήξεραν το ξέρανα από πείρα. Μια πείρα αιώνων. Αυτή η πείρα έβαζε τις γιαγιές να μαθαίνουν παραμύθια στα παιδιά με απλές επαναλαμβανόμενες φράσεις για να τις αποστηθίσουν .


-ΑΛΑΤΑΚΙ--------------
Παραμύθι γέρος κι'η γριά.
-Ήταν μια φορά κι'ένα καιρό ένας γέρος πού΄χε σπιτάκι από αλάτι.
Και μια γριά που’χε σπιτάκι από κερί. Η γριά είχε κι'ένα μικρό παιδί
κατουρλιάρικο «κούτουρλο».
Όσο ο καιρός ήταν καλός η γριά ζητούσε απ' το γέρο «λίγο αλατάκι
να'αλατίσω το φαγάκι να φάω'γώ, να φας εσύ και το κούτουρλο παιδί.».
Ο γέρος ήταν κακός και δε της έδινε.
Ήρθε ο χειμώνας και να βροχές να καταιγίδες, έλιωσε το σπιτάκι
τού .Ο γέρος κρύωνε. Πάενε στη γριά και παρακαλούσε: «γρίτσα γρίτσα
και καλίτσα να καθίσω εδώ να σ'γωνίτσα να ζεσταθώ λιγάκι»..
-«Όταν ζήταγα αλατάκι να αλατίσω το φαγάκι να φάω εγώ, να φάς εσύ
κι΄το κούτουρλο παιδί δε μούδινες. Τώρα να καθίσεις να κρυώνεις»..
Ύστερα πάλι τον λυπόταν και τον άφηνε.
-«Άντε κι καλά να γένει γέρο και μαραθογένη».
-Καθόταν ο γέρος πίσω απ' τη πόρτα και άρχιζε πάλι:
-«Γρίτσα γρίτσα κι καλίτσα, να καθίσω σ'παραστίτσα»..
-«Όταν ζήταγα αλατάκι να αλατίσω το φαγάκι, να φάω εγώ, να φας εσύ
κι το κούτουρλο παιδί δε μου'δινες, τώρα να καθίσεις εκεί»..
Τουρτούριζε ο γέρος, πονόψυχη η γριά τον άφηνε: «άντε και καλά να γένει
γέρο και μαραθογένη».
-Κι'ύστερα έστρωσε η γριά να κοιμηθεί κι'ο γέρος με τα παρακάλια
κατάφερε και μπήκε κ'αυτός κάτω απτά στρώματα.
-Ίσως όμως και να'θελε η γριά ;ποιος ξέρει;


Η ιστοσελίδα της ταινίας "μαμα μια"
http://skopelos07.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου